فضای مجازی و کودکان امروزه دغدغه اکثر والدین است  که در این مطلب به این نکته می پردازیم که فضای مجازی چگونه و چه آسیب هایی بر شخصیت فرزندان ما ایجاد میکند؟ چه ویژگی های منفی را در آنها ایجاد می کند؟

فضای مجازی در کودکان ایجاد بدبینی می کند

در پژوهشی که جدیدا مطالعه می کردم نتایجی از تحقیق بیان کرده بود که کودکان و نوجوانانی که ساعات طولانی وقت و زمانشون را با شبکه های مجازی می گذراندند در آینده احتمال بسیاری در آنها وجود دارد که به افراد بددل و بدبین تبدیل شوند. فاکتورها و عواملی که در این تحقیق باعث ایجاد این مشکل می شود به صورتی است که براتون عنوان می کنم وقتی فرزندان ما مدام پای موبایل و شبکه های مجازی هستند به مرور باوری در آنها شکل می گیره که انسانیت چیزی جز چرک و کثافت نیست چون مدام در کامنتها دارند توهین و فحاشی می بینند. انگار در آنها باوری که شکل می گیره اینه که انگر تمام سیاره زمین پر شده از مردمی که مدام شکایت می کنند و غر می زنند و بسیار واکنشی رفتار می کنند و به محض خوش نیامدن از مطلبی شروع می کنند به نوشتن و نظر دادن بدون اینکه فکر کنند به درستی و یا نادرستی کارشون. درصورتیکه همه ی واقعیت آنی نیست که توی فضای مجازی دارند می بینند در صورتیکه بسیاری از بحث ها و گفتگوها و مجادله ها که درصد بسیاری را به خود اختصاص می دهند ، فقط توسط درصد کمی ، شاید بتوان گفت 1درصد از افراد مسئول وقوع این جدلها هستند بوجود می آید.

تاثیر دنیای مجازی بر عقاید و شکلی گیری شخصیت کودکان

بنابراین گویا بخش کوجکی از افراد جامعه هستند که باعث و بانی این جنجال ها در شبکه های مجازی می شوند. بنابراین نباید این بدبینی بوجود آید که تعمیم داده می شود به کل جامعه که اکثر افراد مزخرف هستند و رفتار انسانی ندارند و این وظیفه والدین است که به فرزندان خود گوشزد کند که بخش کوچکی از انسانها مزخرف هستند و نباید بخش کوچک رو به کل جامعه تعمیم داد و این بدبینی در مورد افراد بوجود آید و اینکه حتما و حتما والدین باید یادآور باشند که بخش کوچکی از جامعه می تواند باعث شود که باورهای انسانی از بین بره . مثلا از هر صدنفر یک نفر می تونه یک فرد عوضی بی اخلاق باشه که همون یک فرد کافیه باعث ایجاد باورهای نادرست در اکثر افراد باشه. بنابراین اصلا درست نیست که بگوییم تعداد افراد بی اخلاق زیاد شده بلکه دامنه معاشرت آنها خیلی بیشتر شده مثلا قبل تر که شبکه های مجازی نبود آن یک درصد افراد ناخلف جامعه با 20 نفر افراد جامعه در ارتباط بودند الان با برکت شبکه مجازی با صدها هزار هزار نفر در ارتباط هستند پس دامنه معاشرتشان بیشتر شده نه اینکه تعدادشون بیشتر شده و فرزندان ما فکر می کنند تعداد اینها زیاد شده. به همین خاطر به همه افراد بدبین و شکاک می شوند و نکته مهم دیگری در ارتباط با بدبینی افراد نوجوان و کودک ما در استفاده شبکه های مجازی وجود دارد این است که اثر، گفته ها و واکنش های منفی ذهن، خیلی خیلی بیشتر از مثبتهاست. یعنی اینکه ذهن ما گفته های منفی را بهتر می پذیرد و نفوذ حرفهای منفی بسیار بیشتر از گفته های مثبت است و اثر ماندگاری آن نیز بسیار بیشتر است. به خاطر همینه اگر هزار تا از ویژگی های مثبت شما توسط بقیه مدام گفته بشه گویا یک مورد منفی که به شما می گویند قابلیت این را دارد که 50 تعریف مثبت را از بین ببرد. پس ذات ذهن ما گویا اینطوری هست که منفی ها را بیشتر جذب می کنه . بنابراین باید حتما در نظر داشته باشیم این قابلیت ذهن ماست... بنابراین همه چیز منفی نیست منفی ها فقط بیشتر در ذهن می مانند بنابراین آسیب می خوریم تبعیت کنیم از حافظه و ذهنمون چون آن موقع است که یادمون میره هنوز انسانیت زنده است و همچنان می توانیم در کنار هم خوب و خوش باشیم. 

وظیفه والدین نسبت به ایجاد جو ناامن و ناآرام در فضای مجازی 

پس  با این شرایط که قدرت دنیای مجازی در انتشار افکار و اعمال منفی به شدت زیاد است و همچنین ذهن افراد همیشه از منفی ها استقبال می کند و پذیرای اتفاقات و باورهای بد و ناامید کننده و ناامن است، درنهایت والدین چگونه می توانند فرزندان خود را آگاه کنند که گول این جوسازی ها و تخریب های روحی و روانی را نخورند و از جامعه و مردم، غول وحشتناک در ذهن خود نسازند بلکه بتوانند نسبت به زندگی خود خوش بین باشند؟

وظیفه اصلی پدر و مادر این است که به فرزندان خود توضیح بدهند قدرت فضای مجازی گاهی از تعداد دنبال کنندگان و حمایت کنندگانشان است . مثلا یک کانال یا صفحه ای که اخبار فیک و کاملا دروغ منتشر می کد و می خواهد جو جامعه را مضطرب و تنش زا نمایش دهد ، به خاطر تعداد دنبال کنندگان زیادی که دارد به آسانی این توانایی را دارد که هراس را در مردم ایجاد و از فردی به فرد دیگر منتقل کند. از طرفی متاسفانه بسیاری از منابع که در دنیای مجازی هستند هرگز موثق و قابل اعتماد نیستند چون حتی مشخص نیست توسط چه افرادی مدیریت می شود. پس باید به آنها بیاموزیم که:

• همه ی اخبار و اطلاعاتی که در دنیای مجازی منتشر می شود درست و حقیقی نیست، پس هر خبر یا پست یا رویدادی را باور نکنند و گول نخورند.
• این بازی های منفی دروغین که باعث ایجاد هراس اجتماعی در کودکان، نوجوانان یا بزرگسالان ایجاد می شود توسط افرادی مدیریت می شوند که هرگز پشتوانه قانونی معتبری ندارند
• همچنین به آنها بیاموزیم دنیا آنقدرها که امروزه به تصویر کشانده می شود جای زجر آور و کثیف و رنج آوری نیست و این بسیار بستگی به افکار و ذهنیت افراد دارد تا بتوانند انتخاب کنند که چگونه زندگی کند.