آیا والدینی که دچار مشکلات تربیتی بوده اند می توانند فرزندشان را به درستی تربیت کنند
در بسیاری از مراجعان خود می بینم که والدینی که خود تحت تربیت درستی نبوده اند و با آنها در کودکی و نوجوانی رفتار درستی نشده است، اغلب نمی توانند فرزندان خود را به درستی تربیت کنند با اینکه بعضی از آنها به اشتباهات رفتار خودشان واقفند اما انگار نمی توانند که آن رفتار را با فرزند خود نداشته باشند. مقاله نقش پدر و مادر در تربیت فرزند اهمیت نقش والدین و تاثیر پذیری کودکان از والدین را به طور کامل مطرح می کند.
تصور کنید پدر و مادری که طبق فرهنگ ها و آداب چندین سال پیش در خانواده های نسل قدیم تربیت شده و رشد یافته اند شاید نسبت به جوانان امروز، از برخی مسائل درک کمتری داشته باشند. آنها بدون اینکه بخواهند و متوجه شوند، در موارد بسیاری نسبت به فرزندان خود حتی گاهی کوتاهی می کنند که این امر تا حدی طبیعی است چون نسل به نسل تقاضا و نیازها تغییر می کند. افراد به رشد و بلوغ بیشتری می رسند و به موازات علم و تکنولوژی فرهنگ جامعه نیز پیشرفت می کند.
من بعنوان روانشناس خانواده، می توانم بگویم رفتارهای والدین امروز با فرزندانشان تا حد زیادی برمی گردد به تربیت و فرهنگ آنها ولی اگر این رفتارها و یا کنترلگری ها، اظهار نظر، تحمیل نظر و دخالت ها بیش از حد معمول باشد نشان دهنده خلا یا اختلالی است که در پدر یا مادر وجود دارد. بعنوان مثال پدری کمال گرا یا مادری کنترلگر ، هرگز نمی توانند با فرزند خود دوست باشند. چون این پدر تنها به فکر موفقیت درسی و شغلی و اجتماعی فرزندش است و این مادر تنها نگران این است که فرزندش راه اشتباه نرود. درحالیکه فرزندان امروز نیاز به درک شدن بیشتری دارند. شرایط سخت اقتصادی امروز بر جوانان تاثیر زیادی گذاشته که چه از لحاظ روحی و چه از لحاظ تشکیل زندگی به شدت آنها را تحت فشار گذاشته و والدین محترم این زمان شاید باید بیش از قبل مراقب نوجوانان و جوانان خود باشند تا با سختی هایی که آنها به دوش می کشند ، سختی هایی که در زمان والدینشان وجود نداشته، بتوانند بهترین و درست ترین تصمیم ها را برای خود و آینده شان بگیرند. نه اینکه بار استرس و اضطراب و ناراحتی آنها با رفتار پدر و مادر بیشتر شود.
