سلام خانم دکتر خسته نباشید ممنون از مطالبی که توی سایت قرار دادید، سوالم اینه که همسرم متاسفانه دچار یک بیماری لاعلاج شده. پذیرش این موضوع بسیار بسیار برام رنج آور و طاقت فرسا شده. گویا ظرفیتشو ندارم. دارم دیوونه میشم گاهی اوقات آنقدر روم فشاره که متاسفانه به الکل پناه می برم تا همه چیز یادم بره . واقعا باید چکار کنم که کنترل رو توی این شرایط از دست ندم

دوست عزیز بابت این اتفاقی که براتون افتاده بسیار بسیار متاسفم. همسر شما در شرایط فعلی بسیار به حضور عاطفی شما نیاز داره. حالا اگر شما می خواهید ایشان مسیر درمان سخت را با درد بیشتری بدون حمایت عاطفی شما طی کند انتخاب با خودتون هست. نکته دیگه ای که لازم می دونم به آن در شرایط الان شما اشاره کنم این هست که گویا حباب همبستگی و جاودانگی زندگی شما با همسرتون در ذهن شما ترکیده و هر آن ممکنه همسرتون رو از دست بدید. گویا خوشحالی و شادی جای خودش رو به غم و اندوه داده و ترس و استرس و اضطراب تمام وجودتونو برداشته و این کاملا عادی هست که یک مدتی گیج و مبهوت باشید. درسته شما می تونید این اضطراب رو با مشروب خفه کنید و دلیل تمایل شدید شما به مشروب هم همین خفه کردن اضطراب با توجه به شرایطی که براتون به وجود آمده . بنابراین پیشنهاد من به شما دوست عزیز این هست که این اضطرابتون را به هر قیمتی اجازه بدید در وجودتان باشه زیرا با فرار کردن این رنج موجود نمیشه بیماری لاعلاج همسرتون را معالجه کرد. بلکه همین اضطراب به شما یادآوری می کنه که در این روزهای باقیمانده بیماری همسرتان را بیشتر درک کنین و به پیام اضطرابتون توجه کنین که به شما میل به حمایت عاطفی میل به آغوش و میل به قدردانی و شکرگذاری را می دهد بنابراین واقعا حیف است که این پیام ارزشمند را با خوردن الکل خاموشش کنین و حواستان باشد شما باید پناه و آرامش همسرتان باشید و نه اینکه در پناه و آرامش الکل...