سوگواری برای اتفاقات بد_چگونه برای اتفاقات بد مثل سقوط هواپیمای اخیر، سوگوای کنیم؟

هیچ واقعه ای به اندازه حادثه هواپیمایی برام دردآور نبود. سه روزه دارم اشک می ریزم. روزهای سختی برای ما ایرانی هاست. نمی شه نخونیم و نبینیم. در یکی از مهمترین روزهای تاریخی این کشورمون به سر می بریم. براتون چندتا توصیه دارم که می تونه براتون مفید واقع باشه. در مورد احساساتی که تجربه می کنیم با بقیه صحبت کنیم چون یکی از مراحل مهم سوگواری هستش. 4 مرحله در سوگواری وجود داره شامل: اول انکار، دوم خشم، سوم افسردگی و در نهایت پذیرش

مرگ برای هممون اتفاق میفته اما خب نوع اتفاق افتادنش هم در سوگواری خیلی متفاوته. نباید خودمونو شکنجه بدیم باید بتونیم این نوع از دست دادن را در ذهنمون حل و فصل کنیم.  وگرنه خیلی امکان داره به یک اختلال خلقی تبدیل بشه.

متاسفانه اینجا بهمون اجازه نمی دن مکان خاصی را هماهنگ کنیم و همه با هم این درد مشترک رو به اشتراک بگذاریم و عزاداری کنیم چون خیلی می تونست کمک کننده باشه. هیچ اشکالی نداره مدام فاجعه رو مرور کنیم چون برای تخلیه هیجانیمون خیلی اثربخشه که به مدد فضای مجازی می تونه خیلی برامون کمک کننده باشه. در مورد حادثه با اطرافیانمون صحبت کنیم و خشممان رو تخلیه کنیم و به خودمون بابت این احساسات حق بدیم. گریه کنیم، اما حتما کار روزمرمون رو هم انجام بدیم و هیچ کاری که باید انجام بدیم رو به تاخیر نندازیم. اما تا حادثه یادمون افتاد نادیده نگیریم و آن را سرکوب نکنیم. برون ریزی احساسات کنیم چون گریه کردن یکی از مهمترین درمان ها برای پشت سرگذاشتن سوگواریه تا بتونیم این دوره را پشت سر بگذاریم چون چاره ای از جز زندگی کردن و ادامه مسیرمون نداریم ولی نباید امید به خودمون رو ازدست بدیم چون از پا میفتیم و این ممکنه بسیار آسیب برانگیز باشه. به خاطر همین می گم اصلا کارهایی که قراره انجام بدید رو به تعویق نندازید.

چون این حادثه به دست انسانها اتفاق افتاده میزان آسیب پذیری اش خیلی بیشتر هست چراکه هیچ معنایی نمی توانیم برای آن پیدا کنیم و همین باعث میشه خشم اون دوچندان بشه. پس اینکه بخواهیم در این شرایط به چیزهای مثبت فکر کنیم و این حادثه رو کوچک بشماریم. اینها پاسخ های غیرسودمند  هست. پاسخ سودمندانه اینه که ابراز نگرانی کنیم و اجازه سوگواری به خودمون بدهیم و شنونده خوبی برای یکدیگر باشیم و همدیگر رو حمایت کنیم.

خیلی دوستتون دارم. امیدوارم به عنوان یک روانشناس، تونسته باشم ذره ای از غم دل پردردتونو کم کرده باشم.

دکتر فهیمه رضائی

متخصص روانشناس