پیامدهای روانشناختی طلاق_آسیب های روحی فرآیند طلاق

در کنار از دست دادن مزایای زندگی مشترک، که در صورت رضایت بخش بودن می‌تواند نقش محافظت کننده در برابر استرس های معمول زندگی داشته باشد، صرف طی کردن مراحل طلاق، مسائل قانونی مرتبط با آن، منازعات مرتبط با حضانت و .. برای بسیاری از افراد همانند یک کابوس طولانی است.

با کودکان بعد از طلاق چگونه رفتار کنیم

پیامدهای روانشناختی طلاق،‌‌‌ همچنین می‌تواند تحت تاثیر نگرش‌ها و جهت گیری های اجتماعی، یا نیاز فرد به مراقبت از اطرافیانش، تشدید شود. افراد متأهل، بخصوص زنان، اغلب بخش مهمی از احساس هویتشان را در وضعیت تأهل و نقش خود به عنوان همسر، پدر یا مادر تعریف می کنند که با احساس مسئولیت زیادی نیز همراه است. این موضوع بخصوص در فرهنگهای سنتی که تأکید زیادی بر ارزش‌های ازدواج و خانواده وجود دارد، پررنگ تر است.
در نتیجه، وارد شدن به فرآیند طلاق میتواند با تغییرات عمیق در احساس فرد نسبت به خود و هویتش، و از سویی احساس گناه در ارتباط با از هم پاشیدن خانواده، سرنوشت فرزندان و .. همراه باشد.
قرار گرفتن در معرض هجوم هیجانات منفی و آسیب دیدن تحت فشار آنها، قابل تعمیم به تمام افرادی که تصمیم به طلاق میگیرند، نیست. احتمال بروز پیامدهای روانشناختی منفی به دنبال طلاق، بسته به میزان توانایی افراد برای کنار آمدن با شرایط پس از طلاق، صفات شخصیتی، و همچنین وضعیت زندگی پیش از جدایی آنها، متغیر است.

به طور مثال، مطالعات نشان می دهند افرادی که در زندگی پیش از طلاق خود، از سوء استفاده فیزیکی و کلامی رنج میبرده اند، در صورت موفقیت برای سازگاری با شرایط پس از طلاق، جدایی را نه تنها آسیب زا تجربه نکرده اند، بلکه آن را تسکین و پایانی برای رنجهای خود یافته اند.

اما تفاوتهای فرهنگی چشمگیر همچنان در ارتباط با نگرش به ازدواج و طلاق وجود دارد. در بسیاری از فرهنگ ها، صرف جدایی، فارغ از همه دلایل احتمالی توجیه کنندهٔ آن، یک اتفاق شرم آور تلقی می‌شود. زنان و مردانی که چنین دیدگاهی را حفظ می‌کنند، ممکن است پس از طلاق، احساس تخریب و تباهی کامل زندگی خود را تجربه کنند.

پایش دقیق اثرات روانشناختی طلاق در تمام زنان و مردانی که متحمل آن می‌شوند، و دریافت حمایت زودهنگام، می‌تواند باعث تسهیل عبور فرد از بحران و سازگاری با شرایط جدید زندگی شود.
دستیابی به یک زندگی پربار و رضایت بخش، پس از جدایی، اگر‌چه ممکن است، اما نتیجهٔ تلاش و مبارزه ای است که نیاز به همراهی دوستان و اعضای خانواده، و دریافت کمکهای حرفه ای برای تسکین درد ناشی از آن، دارد.